MEZARİNSANKaranlık ülkelere sürseniz de bizleri Bizim ışığımız kendi içimizdedir Yokluğa mahkum yazıldık ellerinizle Ama köklerimiz toprağın yaslı sinesindedir Oysa gönlünüze aşkı taşıyoruz aşkı Aşk ki gözyaşlarımızdan yıkandı geçti Yutuverdi isyana yüklü zamanları Ve kanatlarımız kutlu kıyama değdi Birgün alınyazımız taşınca gövdemizden Mutlak duyuracağız kendi öz sesimizi Vedd ve yeuk ve yegus’un ölüm şöleni sonrası Suyun damarlarından geçireceğiz geleceğimizi Sizlere de en masum şehrimizden geldik Umutluyuz sizleri de kurtarmaya koşuyoruz Salınıp kafesinden beklenen beyaz renkli kuşlar gibi Günahsız bir geleceğin tohumlarını taşıyoruz 07.06.2013 |