.....VE SÖNDÜ GÖNLÜM... ve birikti yüreğin en derinine acılar, bu yürek seni çok özlüyor. düğümledi orda kelimeler açıldı sızılar, bu yürek seni çok seviyor. yaralarsın bu gönlü ölmek ister saçlarında, suçu yalnız saçlarını koklamaktı. dışlarsın bu gönlü intihar eder darağacında, suçu yalnız kollarında uyumaktı. kayboluyorum her vakit duvardaki resminde, ararım o ballı gamzelerini. üşüyorum daha fazla sensiz geçen senelerde, ararım mis kokulu tenini. diren desemde beceriksiz gönlüm direnemedi, gönlümün gözü var sende. geçer desemde bahaneleri sıraya dizerek olmadı, gönlümün sözü var sinene. ve gönlüm... yitirdi umudu acılar içinde hesabını bıraktı ahirete , doldu boğazıma siili cümleler. öldüm gelmeni beklerken gözyaşı damlalaları eşliğinde, yolladı sürgüne dilsiz topraklar. ve söndü gönlüm, dondu bedenim... BİYOMESİR/SLOV. BİR SALI SABAHI |