DEDİM YA!
On beş asır önce
Tam on beş asır İnsanlığı zulümden Zalimden, Sen kurtarmıştın. On beş asır önce… Âlem kökten değişmiş Kisra’nın sarayları, Bizans’ın zulümleri Seninle son buldu Seninle… İnsanlığını kaybetmiş, Kızları horlayan Oğlanları kutsayan Zulüm köleleri Küfrün kaleleri seninle Seninle son buldu… Yine karanlıklar Ve zulüm, Ufuklarımızı kapladı Tamamen. Yine, Biz bizi kaybettik A sırlardır… Ey nebiler nebisi Hatemül Enbiya, Ey insanlığın efendisi Özledik, Yollarına bakarak Yolunu gözledik Gel, Gel artık… Mustafa Göktekin |