DÖNMEDİN…
Gelmiştin ey sevgili
Gideli on beş asır, On beş asır olmuştu; Gittin amma dönmedin… Çocuklar yetim, Babalar yetim, Analar yetim kaldı Ama… Ey sevgili Dönmedin… Bir yudum sevgiye Sevgiliye hasret kaldı. İnsanlık; Seni bekledi bunca asır Dönmedin… Sendin O… Sevgililer sevgilisi, Yüreklere abu hayat, Bebeklere umut, Büyüklere merhamet edecektin. Dönmedin… Umutlarımız, Sevgilerimiz, Acılarımız, Hayatımız, Bahtımız Seninle güzeldi, Dönmedin… Haydi gel, Rahmet gibi, Ahmet gibi, Yüreklerimize bir serinlik ver Çöl sıcaklarında yanmış Ümmetine, Haydi Dön, Dön artık… Mustafa Göktekin |