AMAN-AMAN!
Aman-aman dedik sığındık hakka
Günahlar öfkeyle taşa çalındı Geçtik masivadan güvendik hakka Şaki idi adım güle salındı Hakikat yolunu eyledik tarik Nefsimize küskün gönlümüz kırık Dayanmam dünyaya zemini çürük Erenler katında; “Kuldur” kılındı Eğlenme yollarda zaman pahalı Serilse bekleme ipekten halı Gölgeliktir dünya sanma şaşalı Benim ol defterden ismim silindi Bilirsin tez geçer yıllar seneler Evlattan sonraya kalır anneler Hayat elek gibi kulları eler Vakti dolan gerçek köye alındı Deme ki; bu dünya gerçek ebedi Rabbimiz kuluna Rabbim de dedi Ömürdür gün geldi zamanı yedi Kul kabre konunca Rabbim bilindi Mustafa Göktekin |