Mümteni
Bir nun gibi sakinim vav gibi bakışlarında
Kaybolup giderim, sende kalır gölgem Varlığım hiç yoktur, varlığında amma Arızdır hakikatim, hiç değildir tamamen İlletisin sen üç harfli bir kelimenin Neye kalbetsem seni mazisinden atamam Meddi olsamda ben en uzun ayetinin Sen olmasan içinde, bir ses seda bulamam Mümteni bir parçasıyım ben şu teninin Hangi sözde buluşsak, bitişemem seninle Gölgesi gibiyim ardındaki gölgenin Çünkü sen varsın benim hakikatimde Senin idgamın şemsi, benim idgamım kamer Güneş gibi doğarsın, yıldızlar söner Ne zaman yokluğunda ay gibi doğsamda Senden aldığım ışık, bana yeter... |