AKŞAMI DİNLE
Bırak çalışma dinlen biraz, yeter artık.
Akşam olsa diyordun, bak oldu işte! Siyah gözlerle saracak etrafı karanlık; Kimine nur iner gökten, kimine yalnızlık… Bırak, sokakların gürleyen kalabalığı gitsin, Yesin kamçısını sesin ağlayan cümbüşte; Toplasın yüreğinde acı kederini nedametin Ver elini gel, akşam vakti kendin… Bak niceleri gelmiş dünyadan geçmiş seneler. Eski zaman esvaplariyle giyinmişler; Her akşam kendilerini geceye gömmüşler. Uykuları birden hüzün bölmüş, süzen gözler… Seyret bir pencerede yorgun düşen günü Ve bir güneş gibi kızıllığında batan dünü. Kendine saran ellerinle akşamı dinle, Kimsesiz kalan, saf yüreğindeki sevginle… Figen ANAR |
Uzakta(belki de artık omayan) birine özlem dolu fısıltıya benzer çığlıklardı!
Yüreğinize sağlık, tebrikle...