Kalu Bela
Sükut gözlerimin rengidir
Seninkilerse ela Değdi gözlerim ne zaman diye sorma Cevabım aynı kalu bela Elestü birabbiküm denildiği an Cevabımız ortak oldu Bela O gündür bugün tek gündür bela Ya sen kal burda hudut ol aşka Ya da gitmek istersen cevabım bela Bir gündemi böyle sevdin deme Zamanlar belli zamanlar öte Sen zaman kavramlarında boğulma Farzet ki aşk aşığın yanında başladı Seslerimiz birleşti bela da Vuruldum o ilk nidana Bela Aradım kayıp ruhlar denizinde o sedayı İki bin yıl sonra bir çıkmazda yine aynı seda Gel bela gel başa Gel başıma bela Kalu beladan beri aradığındır gözlerim Ben sesinden tanırım seni Uzat ellerini ne istersen cevabım aynı Bela Sakla gözlerini mecnunlara bozuğum Kıskandığım gözlerin ela Her belada gözlerin Başında bir B var o da benim bela Ne zaman dersen kay gökyüzümden Bir zamansızlık beklemişim seni Öl istersen Beklemediğim zamanlar aşkına Ben beklemeyi çok sevdim Başı kalu bela Ortası bela Sonunda cennet diye veril Ey gözleri ela Yaratılmış ruhlar adına merhaba Hiç sevmedin mi de bana Cevabım yine bela Dilinde anlamazsın beni Benim dilim senden gelen herşeye bela Başıma taç yüreğime bela Biliyorum sen yine ene diyeceksin Ben ente.. Ve bir zaman ötede seviyorum seni Adı KALU BELA.. |
… Ve bir kardelen açtı karların içinde sensiz, sessiz.
Yüreğimde bir melteme tutulmuş kimsesizlik var.
Kalemimde son bir mürekkep damlası…இܓ
Şefika UÇAK
Şiiriniz çokk güzel ve bir okadar da mana yüklü ... Muhammed kardeşim ..Gönül kaleminiz daim olsun...Saygılarımı sunuyorum...