Eğildim ve Yüceldim
..............kalbin dört de biri ne ki,yolunca gelsin ölüm
Bir doğum günümde daha , Ankara’nın kasvetli imbatları gönlümün rüzğar müziğini hevesli hevesli çalıyor ... üstelik , üstüne üstün , estikçe şimal yelleri steplere uzanan vaha çölüne düşmüş sahra mucizevi mülteci meçhul mecnun akışlar çiziyor ... hey hat ki ; gaflet pençesine düşmesin hele bir aranan ateş suyundan bir gömlek kirpiklerden dökülen zerresine çoğalır sen gibi ben gibi ruh gibi yüreği yakar yıkar , yıkanan ve taranan ... kavanoz kapağına sıkışmış kendine saklı benim ... sözsüz ummanı aşmış hüzne kafiyeli benim ... bendini aşmış bir (b) ene çözülüyor kendini isteyen benim ... kırık kalp mürekkebim senden çok istenen yine benim / kalp kapağımı da öldüremem ki , zincirleyip mühür vuramam ki / ... kalp kalıbına vasıtasız girmiş ışık saçan güneş cihana şimal ay çıkmayı bekleyen yıldız .... ancak! içsesi min bestesini kanatıp dokunma yunus olarak ruhumun (k)alemiyle kal . hani ; hu renginde , kalbin ayaklarına bitimsiz yürüyüşü var ya ! düşlerinden aşka doğrulan beşer var ya ! hücresinde kül rengi kul düşünce var ya ! kalp kapağım ,mitral yetmezliğim var ya ! sonsuzluğa talip yorgunluğum var ya ! işte o ! kırmızıya boyanır , kıblesine elif çiçekleri açtıran gül_ay parçası eğilip de yücelen Gülay GÖKTÜRK |
Ich gratuliere dein Schönes Gedicht..
Çok güzel başarılıydı şiir. Kutlarım Gülay hanım.
Saygılar.