ZÜMRÜDÜ ANKA KUŞU.!
Yar aşkına tutulmuşum amansız,
Dermanıda benin derdi de benim. Öyle bir aşk ki bu közü dumansız, Dumanıda benim közüde benim.! Yar zümrüdü Anka ta kafdağımda, Kanat çırpıp durur gönül bağımda. Kafdağı bir solukluk uzağımda, Uzağıda benim yakında benim.! Bir hikaye masal değil bu sevda, Gün gibi aşikâr gerçek ortada. Böyle sevda varmı diyen çoksada, Gerçeğide benim düşüde benim.! İlahi bir aşk’la sevdim kime ne, Kim ne derse desin baksın işine. Ben düşmüşüm ahretimin peşine, Fanisi de benim ahrette benim.! Ben o yarle küçük dünya kurmuşum, Kaf dağında esen bir yel olmuşum. Ömrümde bir "Anka kuşu" bulmuşum, Kafdağı’da benim Anka’da benim.! Bu uğurda hedef oldum oklara, Kara giydim hasret kaldım aklara. Boyun eğmedim hiç şer odaklara, Sevdasıda benim kahrıda benim.! Ömür boyu kaldı izler duruyor, Gelen bir vuruyor giden vuruyor. İzler gündüz değil gece sızlıyor, İzleride benim sızıda benim.! Yar vazgeçmeyişim sanma boşuna, Değdi senin için gelen başıma. Adını kazıdım mezar taşıma, Mermeride benim taşıda benim.! Eyvah demedim hiç saç baş yolmadım, Taş bastım bağrıma yare kıymadım. Ten değil ruh ayrılığı tatmadım, Yüreğide benim ruhuda benim.! Yare yüklemedim kendi suçumu, Taşıdım sırtımda vebal göçünü. Gösteren gösterdi birin üçünü, Sevabıda benim günahda benim.! TİRYAKİ nin derdi böyle amansız, Anka’kuşunu çok sevdim izansız. Kaf dağında vuslat bu aşk imkânsız, Ayrılıkda benim vuslatta benim.! 28 Ocak 2013 21.15 İstanbul |