Gör BiziGör gözleri bahar, mum sürgünü duman olmuş karlı dağlar... Yıkılırım ansızın, bu zehir beni de onu da yaralar.... Duy bizi toprak yüzlü kor yangını kirlenmiş yüreğimiz... Duy bizi aşk sürgünü, buruk bir yaşam merceği kıvılcımın asi çekirdeği, çiçeği... Bir azabın gün sayımına, ruhun gün batımına bırak bizi Bırak bizi; dengesiz bir çalgıya, kol yorgunu kırık kemana Bırak, hasretin kıyıya vuran çılgın dalgasına... ....görsün, duysun dünya yarattığı yüz karasını, delisini, sevgisini... Dolsun kabarık kin sokağı vakitsizce dokunsun acizliğimize, halsizliğimize... Nefsin, günahların sisli yuvasında çırılçıplak etsin beni, onu... Gör bizi; sonsuzluğun, varlığın ve yokluğun tanrısı, tanrıçası... |