MUTLU YOKTUR
İnsan her şeyi dilinde tutamaz.
Ne sözünü ne gücünü Ne de yüreğini… Açtın kanatlı kollarını, Bir gece olur gölgesi Ve sarıldım derken; Karanlığına karar, parçalar o şeyi… Bu dünyada yaşamak, Gerçeğin sahte yalanı Ve acı dolu bir ayrılıktır her ölüm! Mutlu hayat yoktur… Hayat bu; evrendeki yaratılan varlıkların, Sonsuzluğa zamanda yolculuğuna benzer. Kader için, ruhun bedenle giyinip kuşanması, Hayatın çıplaklığını örter… Ne yararı var sabah erken kalkmanın, Onlar ki akşamları aylak yatan, Kararsız ve inançsız insan! Git bu dünyadan hayatım Bunca kahır, gözyaşı yeter! Mutlu insan yoktur.. Güzel dünyam tatlı hayatım Kanayan dudağım benim; Dişimle ısırır, dilimde taşırım seni, Yaralı bir güvercin gibi… Bilmeden izler geçiyorken bizleri, İçimden tekrarlayıp, ördüğüm kelimeleri. Can verir iri gözler sevgili için, Mutlu aşk yoktur … Vakit çok geç artık insanlığı öğrenmeye, Yüreklerimiz birlikte dağlansın ölene dek.. Bir küçük mutluluk için, mutsuzluk gerek. Bir dokunuşu pişmanlıkla ödemek… Nice hıçkırık gerek, gözlerin ezgisine. Bir tek insan yoktur acıya yürek yetmesin. Bir tek aşk yoktur kalpte yanan Bir tek hayat yoktur iz bırakmasın insanda. Senden daha çok, vatan sevdası da; Bir tek millet yok yaşayan, Kanlı gözyaşı dökmeksizin… Mutlu dünya yoktur amma ! Böyledir ikimizin özgürlüğü Ve barışın aşkı da… Yazan Figen ANAR |
doyuma ulaşmayacak bir açlık,,bir başka deyişle amansız bir hastalık,,