Peki Yarın
Bugün sobaya attığım son kömürle ısınacağım.
Peki yarın.. Yine sensizlikten üşümeyecek miyim yılın en yalnız gününde? Yine kaybolmayacak mıyım seni düşünmeden geçen her bir saniyede? Belki bugün değil ama yarın seni unutacağım.. Bugün yine unuttum diye yalan söyleyeceğim kendime. Peki yarın.. Yine doğruları yüzüme vurmayacak mı göz yaşlarım? Yine kaybetmeyecek miyim mutlulukla yaptığım son savaşı? Belki bugün değil ama yarın mutlu olacağım. Bugün yine mutluluk maskemi takarak dışarı çıkacağım. Peki yarın.. Yapacak ne kaldı ki seni aklımın en derin kuyusundan çıkaracak? Belki de kabullenmek gerek. Tek sensin bu kadar acı verirken hala vazgeçilmez olan... |