NURANİ-Öztürk ACUN muhabbeti-1
Öztürk ACUN’un kaleminden dökülen
Hayat durağında misafir oldum O durakta dostlar yarenler buldum Gittim kapısına yüzümü sordum Kapımın üstüne adını çakın Dostum kırılmış mı büyük lafıma Haddimi aştım mı şiir safına Aldırma olur mu ben de densize Ölçüyü kaçırdım hece üstüne Kanattın yaramı gıkım çıkmadı Dondum kaldım dostum kanım akmadı Halkını ezince feryat çıkmadı Herkes yaşasın da adamı çakın İyilik dileğin güç verdi bana Mutluluklar kattı merhem yarama Yapmamalı dostum aşkın yoruma Zaman geçti gitti turlara çakın Öztürk ACUN. …NURANİ’den ACUN’a selam; Açtım ki gözümü dünya da buldum Daha dün bir çocuk körpe oğuldum Sebeplere koştum, dala sarıldım NURANİ’yi dost bil, kıymetli Acun Mazlumlara güneş olur doğarım Ekinlere yağmur olur yağarım Düşmanı enseler, teper boğarım NURANİ’yi dost bil kıymetli Acun Kainatı seyret, uçsuz bucaksız Çocuk büyüyemez ana kucaksız Ateşler ısıtmaz, tütmez ocaksız NURANİ’yi dost bil, kıymetli Acun NURANİ dost bulmuş güler eşinir Varıp hiç destursuz ona taşınır Tatlı muhabbetler edip konuşur NURANİ’yi dost bil, kıymetli Acun… Osman NURANİ 27/01/2013 |