Yaşlanan geceler.
Yaşlanan ben değilim,
Yaşlanan geceler. Ve kaybettiğin.. Ahh o yine ben değilim. Kaybettiğin şey ; Kalbim.. Senin yerine koydum kendimi. Ben olsam ne yapardım dedim.. Eğer haddimden fazla sevilseydim.. Eğer benim için her şeyi göze alan birisi olsaydı.. Ben ne yapardım ? Ve sonra dedim ki, Ölürdüm her halde. Onun ölümünü görmemek için, Ölürdüm. Yada severdim bende.. Onun beni sevdiği kadar severdim.. Sevemiyorsam, sahip çıkardım. Kalbi o kadar hassas ki onun.. İzin vermezdim, kırılmasına. Hatırlardım arar da bir. Nasılsın derdim.. Gel derdim.. Bugün beni görebilirsin. Arada da özledim derdim mesela. Beni seven birinin olması.. Bu hayal ne de uzak bana.. Neden sevilmiyorum ? Acaba kanun mu bu ? Sevilmemek. Senin gibi olacağım. Söz veriyorum, Artık bende umursamam gidişini. Hayat bu. Öyle yada böyle devam ediyor. Bende.. artık senin gibiyim. Umursamaz.. Sevgilim.. Ellerini ver bana.. Geceler bitiyor. Geceler yaşlı.. Onlar ölecek. Sen ne yapacaksın..?.. |
Ölürdüm her halde.
Onun ölümünü görmemek için,
Ölürdüm.
Ütopik bir aşkı anlattınız gibi.
Aslında imkansız değil ama her nedense zor yine de....
İçten dizelerinizi zevkle okudum, tebriklerimle...