BULUTUN SERZENİŞİBulut gözün yaşarttı kurak ıssız çöllere Şimdiden hazır olun dolu dolu göllere Dünya dönecek ansız içli Nuh tufanına El açıp dua edin, dağ taş Yaradanına Yüzü somurtan bulut haykırdı çiçeklere Çiçekler; aman dikkat, dönmeyin köçeklere Kara bulut gürledi, çaktı şimşekler ansız Toprağın ödü koptu; dedi yağma amansız Bulut sağılıp durdu, börtü böcek gömüldü İsyan etti böcekler neden bulut emildi? Haykırdı yer buluta bunca çılgınlık neden? Yağsana kararınca ömrümü yer düz eden Çiçek, böcek ne varsa rüzgâra sitem etti Dağıtmadın bulutu, bizi mahvetti gitti Karanlığa gömüldü inliyordu yer ve gök Seslendiler güneşe neredesin ışık dök? Çiçekler boyun büktü, doğmayınca güneş Güneş içten seslendi sana doğamam beleş Doğarım ben âleme, payına düşeni al Gülüyor ahvaline, gece gökteki hilal Hilal ansız göründü ben geceler de varım Güneşin hasretine gönülden ah-ı zarım Haykırdı kara bulut dinlemem sağı solu İster sakin ağlarım istersem dolu dolu Aman diledi toprak bu pervasız buluta Artık usul usul yağ işler kaldı umuda Tebessüm etti bulut yalvarıp yakarışa Elin uzattı gökten, varım dedi barışa 25.01.2013 // Numan AKKOYUNLU |