ELAGÖZRenginin üstüne tanımam rengi Renklerde çektirir başı elagöz Kahvesi, yeşili olamaz dengi Cemale yaydırır kaşı elagöz Kirpiği ok eder bakınca derin Huzuru makamda kaybolur yerin Aşkına düşeni bırakmaz serin Ateşte yandırır döşü elagöz Diyar diyar namı dolaşır dilde Seveni mutlaka tutuyor elde Buğularken bir de bakmışsın selde Yanakta süzdürür yaşı elagöz Aşkı melül olur divane gezer Bazen çok güldürür bazen de üzer Sinsice dolaşıp etrafı süzer Düz gözü yaptırır şaşı elagöz Pınarları çağlar akıtır içe Kendi göçer ama zorlamaz göçe Ceylan gibi seker koşarken hiçe Yazda yaşattırır kışı elagöz Güzeller ceminde asalet sunar Kaşların altına ustaca konar Aşk ile bakınca hafiften donar Meftun’a gördürür düşü elagöz Hâsılı kelamım gözlerde gözdür Aşığın dilinde türküdür sözdür Tutuşan yürekte belli ki közdür Acımaz söktürür dişi elagöz 07.12.2012 // Numan AKKOYUNLU |