ASILSIZ SURET
Ne geceleri beklenen suret,
Ne de asıl olan aslıyım ben. Ne Mecnun’u bekleyen Leyla, Ne de Mecnun’um sahralarda. Yalnızlığın eşiğindeyim ben. Mahkum olmuşum; Dört duvar arasına. … Ölüm baş ucumda bekleyen düş, Bu düş gözlerimde yaş; Damla damla yağmur misali… Ben bana uzak; Ya sana… Sonunda öğrendim galiba. Kabına sığamayan hançerim ben. Sığmaya çalışırken, Sığamadan, Ölsem… Mutluluktan tadamadım, Ölümden tat alsam. Hayat zaten haram! Dünya zaten yalan! Şimdi ben; Bilinmezliğin bir köşesinde, Alevlenmeye yüz tutan kalbimle, Kalbim dedim de; Kalp yok ki bende. Kim bilir; Hangi hayatın, Hangi hayatlının sol cebinde… |
Bilinmezliğin bir köşesinde,
Alevlenmeye yüz tutan kalbimle,
Kalbim dedim de;
Kalp yok ki bende.
Kim bilir;
Hangi hayatın,
Hangi hayatlının sol cebinde…
yok...aslında var...
kalpsiz biri yazamaz bu güzel dizeleri...
yanılıyormuyum...
yüreğinize...kaleminize sağlık...
Tebrik ve selam ile...
Şiirle kalın...