Ömür Demişlerdi AdınaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Ruhunuzun rüzgarın önüne katılıp gittiği zamandır ki, yalnız ve bekçisiz kalarak, bir başkasına, dolayısıyla da kendinize karşı bir hata işlersiniz. Ve işlenen bu hata nedeniyledir ki, kutsallığın kapısını çalmak ve bir süre önemsenmeden beklemek zorundasınız.” Halil Cibran / Aforizmalar
Yalnızlık koydum adını yaşamın
Soyadını hayat... Yaşanılan her gün ömür demekti oysa.. İnadına hayata tutunmaya çalışırken Tükendi umutlar Direndikçe duygular boğuluyor İçimdeki bahar ağlıyor Şarkıların nağmeleri bile aşkı arıyordu Ne kadar yalnızmısım meğer Uzaklarda olmak ayrılıkmış Şu yorgun gönlüme ağır geldin hayat Hüzzam makamında çalarken şarkılar Karanlığın ak yüzüne sardım hüzünlerimi Açmadı açamadı bir türlü yüreğinde aşkımın çiçeği Monolojik yaşamı iplik gibi erittim Bembeyaz karlar altında üşürken sevdam Takvim yapraklarından birer birer Gözyaşlarım düştü Dağıldı gökyüzünün beyaz bulutları Kara bulutlar kümelendi.. Bır yolculuk değildi şahit olduğunuz Hayallerimdi.. Kalbimi susturamadım Aşk masum bir çocuk yüreğimde yaşayan Ve onun yaşam öyküsüdür yaşanan Beni benden alan şairin dünyasıdır Geriye sarılmış bir senaryonun Son sahnesinin tekrarı gibidir... Ve aşk Dilimin yunağında tutsak ÇERKEZ KIZI |
Şiirin konusu ne olursa olsun, ele alınan konuyu anlatış çok çok şahane…
……………………………….. Saygı ve Selamlar..