KAHVE MOLASIPişmanlıklar durağında,. Molaya durmuşum Fincan altında fallar da, hayallere kahraman olmuşum, kirpikleri sulanmış , Yavrusunu yemiş bir timsahla Yol arkadaşı iken, Kurban olmuşum. Bir gözü bende, Diğeri kapılmış esen yeller de, Acımasız bir yürekte solmuşum. Yüreği rahat olsa yan bakmazsın, Piyongo çekmişsin hayat ta, şans bu ya Yırtıp attın işte, Bülöf,ün ayrılmaktı, odan karanlıktı Dileklerin oldu ,yanmış olmalı söndürmüş olduğum lanbaların Sakin geçen gecenin boranı, Geçtiği yerleri Yıkan, tufan gibisin. Geldin gittin ,gittin geldin de Ne öğrendin,ne kaybettin Bir tecrübe edemedin Hiç zoru beceremedin, yüksek katları sevdin, Ne bileyim, neydi derdin, Çukurlara dolmuş çamur gibisin. Amorte şanstım işte sadece, Pişmanlıklak durağında.. Bir kahve molasında tanıdığın.. |