keşke...KANATLI UYGARLIĞIN BİR FERDİ OLSAM...keşke...kanatlı uygarlığın bir ferdi olsam rüzgârın ıslığına bırakarak kendimi , bir müzik ritmi duyarlılığında âdeta şiir gibi uçsam, dünyevî her şeyi geride bırakarak uçsam… uçsam…uçsam… kaçak avcıların kilitlerini açsam Nil’den geçerken yukardan okyanusun engin lâcivertini seyretsem hayranlıkla ıslanan kanatlarımı kurutsam güneşin gülen yüzünde amazonda cennet papağanlarıyla sohbet etsem; rengârenk oluşlarının sırrını çözsem And dağlarının o büyülü yükseltilerinde akbabalara konuk olsam…keşke… kutuplarda binlerce zıplayan penguenlerle zıplama yarışı yapsam ve anlaşılmaz,çılgın sesler arasında erisem erisem…erisem… ve albatroslarla Akabelerden bütün ruhumla süzülsem derin maviliklere çölde bir vâhada dinlense yorgun bedenim ve bir avcı kurşunuyla son bulsa özgürlüğüm; dudağımda tebessümüm… ah,keşke kanatlı uygarlığın bir ferdi olsam keşke olabilsem… keşke… |
rüzgârın ıslığına bırakarak kendimi ,
bir müzik ritmi duyarlılığında âdeta şiir gibi uçsam,
dünyevî her şeyi geride bırakarak uçsam…
uçsam…uçsam…
Yoruma,şiire ve kaleminize tebrikler...Uçmak hayalimdir hayallerinize değen kalemde...illa ki maviliklerde...Saygılarımla hocam..