Kıştan çıkıp
bahara uyanır gibi
bir silkeleniştin sen

hüznümüze
Kalkan ettiğimiz gülümsemelerle
Başlamıştık sözlere

sen görmüştün
Gülümseyişimin kıvrımlarındaki
Hüzünlü yalnızlığı

dingin sevdalar beklediğimi
sezmişti yüreğin

düşlerimiz örtüşüyordu işte..

bir bahar gözlerin eksikmiş oysa
Hayatı güzel kılmaya
iki yalnız kuş misali
Tutunduk yaşamlarımıza


Şimdi
Ne zaman
akşam esintisi gibi
bir gülümseme yerleşse dudaklarına
sanki
çılgın bir karnaval yürüyor
Üzerime doğru

Gül o zaman sen
Hep gül…

sen konuştuğunda
Bir martı havalanır yüreğimde
Umut taşır sesin
Can taşır…

İçimde
Sevdaya dair biriktirdiğim
Tüm sözcüklerle
Geliyorum şimdi sana
Senli zamanlar istiyor yüreğim..


Ağır aksak
Kelimeler geçiyor ömrümden..

Yüreğimin kuytusunda
Biriken sessizlikler
Buram buram
Sen kokuyor…


artık
daha az hata yapıyor
daha çok keyif alıyorum hayattan
hayallerimin
‘’siyah’’ olmayan tek rengisin

yokluğunun
Çaresizliğine düşürme beni…



Hayat.İşte