SENŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yaşamda halen sırtımı dayayabileceğim güzel insanlar olduğuna beni inandıran, dünya tatlısı CANIM’a...
Kıştan çıkıp bahara uyanır gibi bir silkeleniştin sen hüznümüze Kalkan ettiğimiz gülümsemelerle Başlamıştık sözlere sen görmüştün Gülümseyişimin kıvrımlarındaki Hüzünlü yalnızlığı dingin sevdalar beklediğimi sezmişti yüreğin düşlerimiz örtüşüyordu işte.. bir bahar gözlerin eksikmiş oysa Hayatı güzel kılmaya iki yalnız kuş misali Tutunduk yaşamlarımıza Şimdi Ne zaman akşam esintisi gibi bir gülümseme yerleşse dudaklarına sanki çılgın bir karnaval yürüyor Üzerime doğru Gül o zaman sen Hep gül… sen konuştuğunda Bir martı havalanır yüreğimde Umut taşır sesin Can taşır… İçimde Sevdaya dair biriktirdiğim Tüm sözcüklerle Geliyorum şimdi sana Senli zamanlar istiyor yüreğim.. Ağır aksak Kelimeler geçiyor ömrümden.. Yüreğimin kuytusunda Biriken sessizlikler Buram buram Sen kokuyor… artık daha az hata yapıyor daha çok keyif alıyorum hayattan hayallerimin ‘’siyah’’ olmayan tek rengisin yokluğunun Çaresizliğine düşürme beni… Hayat.İşte |