YANLIZLIK
Seni bırakmışım duvarların arkasında
Uzatıyorum kollarımı yetişmez sana Demir parmaklıklar engel seni sarmama Dört duvarlar yoldaş artık bana Sen merak etme hayalini aldım yanıma Her gece ona sarılıp uyurum Nefesini hissediyorum soğuk gecelerde Beni böyle görmeni istemezdim ellerimde kelepçe Ayaklarımda zincirlerleee Ne kadar oldu toprağa ayak basmayalı, Seninle haykıra haykıra şarkı söylemeyeli Seni mi özgürlüğü mü çok gördüler bana Sanamıydı özgürlüğüme mi bu alışkanlığım Bilemiyorum.. Alıştım buz gibi duvarlara da Ağır gelen yalnızlık bana Sakın ağlama her şeye dayanırım da Bir senin gözyaşlarına dayanamam Senin yüzünü görmeyince Gündüzler bile gece bana Umudum tükenmeyecek,kavgam bitmeyecek Ama biliyorum biticek bu yalnızlık bir gün Kavuşacağım elbet Sana da aydınlığa da özgürlüğe de |
Sinsi bir mikrop gibi sinmiş türer içimde,
Yalnızlık kör bir kuyuya ani düşmek gibi,
Birde yokluk ki törpüyse kısacık ömründe,
Pasın demiri gün aşırı yemesi gibi.
lise yıllarımda kaleme aldığım yarım bir şiirimi bana hatırlattın. Yürekten kutlarım Hülya hanım + 5