" YETMEDİMİ SÜRÜNDÜĞÜN TOPRAKTA ".....NİZAMİ MERT.....TOPRAKTA Kaç kere yanıldın kaç kere düştün, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Yorgun bitkin iken dağları aştın, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Ağladın bir zaman aktı gözyaşın, Kapandı yolların ağrıdı başın, Yazın sıcağında bekledin kışın, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Hayat çekilmiyor çile boyundan, Güzellik var endamından soyundan, Sabah akşam çıkmıyorsun koynundan, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Çıkıp vefa dedin sardı bir telaş, Dost hançerin vurdu bak yavaş yavaş, Yaramı sarmadı yaptığım savaş, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Nizami diyor ki doldu gözlerin, Yalanım yok doğru idi sözlerim, Çalmaz oldu curalarım sazlarım, Yetmedi mi süründüğün toprakta. Nizami MERT |