GÜN/AY'ım SEN....(Danış)
ben
seni gün bitimlerinde ağırladım sevgili karşımda göz/göze yanımda el/ele koynumda can/cana böyle düşledim sevgili Oysa sen kaf dağının ardına sinmiş doğmayan ürkek güneşimdin Oysa sen siyah elmastan kopardığım katran karasına tünemiş mum ışığından korkan Ay/ımdın... Hani hiç ulaşamadığım gün/ay....GÜN/AY’ımdın... sen ki ... sen ki hep gün bitimlerinde ağırladığım varsın be/varsın hayal olsun... o hayal ki ömre bedel gün/Ay...GÜN/AY’ım sen. . |
Yazan duygulu yüreğinizi yazan kaleminizi kutlarım üstadım saygılar..