2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1123
Okunma
Ay küstü geceye kelimeler kifayetsiz
Hüzün, alacaklı gibi gönül kapılarını tırmalıyor.
Baharsız anlamsız saatlerde boğuluyor umutlar
Bir ağaç gölgesi kaldı, sevdanın en yalnız nöbetinde.
Sabahlar güneşsiz geceler yıldızsız,
Ay karanlık, ay keskin, ay azrail endamında.
Yelkovan celladın elınde balta Akrep vuslatın surat köprüsü
Ne kaldı insana insanlığı yaşatacak ne kaldı geceden yıldıza.
BİLAL ŞIK
Cevap Yaz