KARANFİL
KARANFİL
Tehlikeli kayalar arasında, Her biri süzülmüş uçuruma. Eğildim uzandım karanfile, Köküyle geldi elime. Zahmetlerim senin içindi, Güneş tepeden aşağıya indi. Gün yavaş yavaş silindi, Ortalık karardı gece geldi, Karanfil kopardım dağda, Az mesafe kalmışken sana. Köprüden düşürdüm suya, Düşündüm kara kara. Çiçek görürsen derede, Toparla demet yap bağla. Onlar sana toplandı dağda. Rengi kokusu kalmışsa. 19.01.2013 Ahmet BAĞÇE |