Neye yarar üzüldük…
Sıksam suyu çıkar mı bu keşmekeş hayatın
Boğsam canı kalır mı kahpe yalancıların Ben tövbeler içinde avare bir semazen Dönüp duruyor başım sancılarımda mesken Alıp başımı gitsem güler miyim bir defa Sonsuz mutluluklara olur muyum tek sefa Dört duvar arasında çarpıyorum ruhuma Körebe oynuyorum çirkin yalnızlığımla Meşgule atar beni yeltendiğim hayat Biliyorum sonunda yaşadığımsa bayat Nereye gidiyorsun yollarında sanat Bilmem anlamıyorum çözemediğim soru Kalbimdeki tek kanca kötü müydüm ben oysa Boyalı ellerinle garip kalbini yokla Yerinde duruyor mu sükûnetle ikrarla Dursa da mazlum gibi garip mazlum edayla Titrerim hayatımın bana ayırdığı payla Yinemi hata yaptım dur bi anlatacağım Evvel zaman içinde kalburüstü yüreğim Düşen yalancıklarla göletler içindeyim Gayri dinlemem seni ne demiştin sen demin Kaskatı duygularla pamuk oldu bu kalbim Artık tüy gibi ağır kurşun gibi hafifim Şefkatle kızıyorum öfkeyle sarılıyor Muallâkla barışıp gerçeğe darılıyor Sonuç olduk biriktik Çocuk olduk çözüldük Koy ver yalan dünyayı Neye yarar üzüldük… |
Huzur sorar mı ki, nerdesiniz?
Kutluyorum şiirinizi gönülden.
Gün eksilmesin pencerenizden.
Sevgiler, saygılar.