Ölümün rengi portakal ölüm portakalPortakal çiçeği kokardı düşlerimin yüzü Şımarık bir sevdaydı aşk kokan Ve şimdi sevdamın yürek kabuklarını soydu Dilim dilim dildi yüreğimi Ya sen portakal kokulu aşkım Ölümün rengi gibi sızdın ruhuma İçime çeksem ölüm Dışımda kalsan züldür hayat bana Ve şimdi yandı yüreğimin portakal kabukları Sevdamın isi bulaştı hüznüme Dumanı üstünde tütüyor sevdan yüreğimde kül Düşlerim portakal düşlerim kül Şımarık bir sevdaydı hiçliğin sesi Süsledi hüzünüm portakal rengi Güller kıskandı böyle bir rengi Güllerim portakal hüznüm portakal Şimdilerde portakala alerjim var Fazla geldi demek ki yüreğimde acılar Elimi uzatsam ölümün rengi Ölümün rengi portakal ölüm portakal Mahmudiye düzkaya |