SENSİZLİK ÇENTİKLERİson dem bu akşam gurubundan ellerime düşen bir seyr-i hüzün suskunluğu içimin şehrinde ayak izleri tuzdan gölgeleri şekillendiriyor vur, parçalansın bu yürek nasıl olurda sensiz atmayı öğrenir nihavend’de boynu bükük güller açtıran işte mevsim sensizlik tek bir gülüşümde sen yoksun tek bir sözümde eksik değilken zaman hançerini hep o aynı yaraya sallarken rüzgar hep sol yanımı üşütürken hangi çiğ gerçeği çiğneyip dururum ben gözyaşım bir civa, içime akıyor durmadan içime oturuyor büsbütün sensizlik senin söylediğin bir şarkıyı terkediyorum örümden, hergün eksiksiz önce sözlerini unutuyorum sonra melodisi siliniyor yavaşça parça parça kayboluyoruz ben, düşlerim ve içimdeki sen sonsuz sensizlik çentiklerinde ALİ RIFAT ARKU 18/01/2013 İSTANBUL |