Sensiz Yaşamaktansa
Dokunma ey hüzün,
Bırak dağınık kalsın. Kaldırma gözyaşlarımı ayak uçlarımdan. Ürkek adımlarımı, Üşüngeç yaralarımı es geçiniz. Tahta arabalı çocukluğumu da bağışladım. Gökyüzüne bir bayram namazında salınsın Daha yeşermeden düşük yapan Düşsüzlüğümün gözyaşları.. İçimde kırık binlerce yürek penceresi, Ve yaraları nükseden gençliğim. Kapat kapıları, kalbimi yokluyor ince ayaz. Gecenin karanlığına düşmüş bir ağıt, Yorgun düşmüş binlerce kağıt, Şahit seni ölümsüzlüğe yazdığımın. Köz olmuş dudaklarımda ince bir yokluk. Parmak uçlarımda 29 harf diz çökmüşken Nereden çıktı bu suskunluk. Hadi kapat gözlerimi gözlerine. Sensizlikte yaşamaktansa Varlığında ölümle onurlansın yüreğim. 13 Ocak 2013 01 :51 İsmail Sarıgene |