"yer yarılmalı, gök hasetinden çatlamalı...  eğer serdeki AŞK’ı heba edersem bir hiç uğruna..."

al ateşlerde palazlandık
dimdik başlarla
çelik örslerde dövüldük
özden gelmez yaşlarla
ne davamızdan vazgeçtik 
ne de bildiğimiz doğrulardan caydık 
zoru gördüğümüz de oldu
ama, yine de bana mısın demedik


sığınmadık yalana, strateji  bilmedik
çok masumdu çocukken oyunlarımız 
hiç kılıf hazırlamadık günahlara 
yıkandık arındık
arınarak paklandık
anamızın helâl sütü sandık 
emeğimizin tuzunu 
ekmeğimizi terimize bandık 


bir hengâme içinde geldi geçti günlerimiz 
üç sokak aşağımızdaydı minare 
beş öğün öpüşmesek bile  
gelirdik sıkça göz göze
biz sevişirken yüreğimizle
söyleyemezdik lâl dilimizle, ay tutulurdu gecelerde
kuytudaydı, gerçekleşmesi bir ihtimaldi belki 
yanılmadık bu kez
Allah katında sevdik
en az zorunlu ibadet gibi birbirimizi...





[sevgi batbay özçelik]


15.01.2013