Medet ey Nebi (1)
Güneş doğmazsa dağılır mı gece
Gel ki, kurtulayım bu karanlıktan Bal bir senin dilinden akar Süt beyazdır sağılır mı gece Çağırır ezanlar günde beş vakit Sana sevgim güneş olsun gönlümde Dipsiz kuyulardan çıkılmıyor ipsiz Medet ey sevilenlerin en sevileni… Yaşım kırk olalı kırk yıl olsa Kırlarda papatyalar açıp açıp solsa Gönlümde bir papatya açmaz Bulutum tek sensin ağla toprağıma Güller ,meyveler bekleyen yaprağıma Gül rüyalar akın çorak toprağıma Medet ey sevilenlerin en sevileni… Sana aşksız geçen her anım yıllardır elem içimde Ah ne Aliyim ne Veysel uzaktayım çok uzakta… Şükür Allah’a çağrını duymuşum ülkemin taşından toprağından… Minareler kalem kalem içimde Yollar ışık ışık … Yalvarışlarım hep sana sensin şefaat sahibi Cennet cennet olur Kevser’inden içince Her gece kadir olsun bana Medet ey sevilenlerin en sevileni… |