HÜZÜNLÜ GÜNLER
öyle günler yaşadım ki ben
ne ağladığımı gören oldu.. ne de güldüğümü.. sözün kısası,ben hiç yaşamamışım... düşündükçe daldım derinlere sessizce bir ömrün. sisler sarmış çevremi perdelemiş yaşamla aramı karanlıklar içerisindeyim... boğacak beni biliyorum... yalnızlığım... bir ses duymak istedim ıslıklar çaldım uzun uzun kaybolup gitti boşlukta kendi ıslık sesim bile arkadaş olmadı bana... belki hep kabuslar yaşadım umutsuzluğa kapılmadım hiçbirzaman... umutla yaşanan bir gün bile yaşamaya değer... |