DOKUNMABir daha kanatma yaralarımı ! Sevmelerimin ağlamaklı yalnızlığına dokunma. Bunca ömrümün pişmanlığı omuzlarımda. Kalbi kırık kemanın yayına sığındım. Kulaklarımı çınlatan ezgime dokunma. Kapansın sığındığım mabedin kapıları. Mahzenlerde sakladığım şarap misali, Beni benden eden hikayeme dokunma. Gördüğüm surette kör olduğum, Katre katre dökülen yaşlarıma dokunma. Açılmadık mahremimin namusu tükendi, Ar’ıma, haya’ma, kanıma dokunma. Kendimi bulamadığım kara gözlerinde Okuyamadığım bir yalanın mahpusluğu Kapattım işte gözlerimi, dokunma. Dokunma... Çatlayan bedenimin çöllere dönüşmesi aklanan saçlarımın yıldız esintisi Sevmeyen sevgilinin yalan sevdası Yaşamaya çalışıyorum işte. Dokunma ... AYAZ BARAN (13.01.2013) |