BİR DE BENİ DİNLE HAKİM BEYBilmem ki bu sefilliğin bir sonu var mıdır? Sahi aşk gerçekten sefalet midir? Herhalde aşk, var olan yanında hiç olmamış olandır aslında Sorarım sana bilinçaltım, benliğim, özüm her neyse bu yokluğa takılan, söyle bana İnsan bile bile sevgisizliğe niye tamah eder? Neden tek bir bakış bile aylarca oksijen olur ona? Neden hiç mi hiç olmaz diye milyonlarca kez sorar ve trilyonlarca hayır alır da yine de yalnızca çarpar onla? Neden ille de onu ister kanunlar bile benim olmasına izin vermezken, hakim bey? Bıraksalar insan böyle ‘neden’leri sıralar sonsuza kadar… Ancak hiç cevap gelmez, Hep mi sessizlik olur, ses gelmez kimseden İnsanın bu kadar gürültü, bu mahşer kadar ahali içinde, hiç mi kimsesi olmaz başka kendisinden. Ne yapar ki insan, o kadar çaresiz kalırsa Vursa, kırsa, indirse cam çerçeve İsterse kapılarında gecelese Sabahlara kadar durmayan yağmurda ıslansa Dese ki insan, ömür boyu peşinde dolanayım yeter ki güzel bir kelam et Olmaz hakim bey, olmaz zorla saadet. İstediği kadar vicdanı sızlasın tek söyleyeceği hakkını helal et Bu olmamalı bu kadar seven için adalet Kader kırmamalı bir kere kalemi Olmaz hakim bey, Sen hep mazluma kesiyorsun cezayı Sanki hiçi mi başkasının yok payı Birde kendini koy yerime öyle düşün bu vakayı. Susturamamak mı suçum içimdeki kavgayı Doğrudur hakim bey, ne kıymeti var ki uykusuz gecelerin Zorakileri yaparken mezar taşı gibi dolaşmaların Bir tebessüm görmek için kılıktan kılığa girmelerin Çok seviyorum dediğini dinleyip de gecenin karanlığında hıçkırmaların Zordur hakim bey, Kendi kendine belayı bulup da kendince çırpınmak Her gün sigarayı bırakmaya niyet edip bugün de içsem deyip yarınlara kalmak nafiledir o yarınlar da başka yarınlar getirsin diye beklemek o başka yarınlar da demektir sadece nefes almak Her sabah doğan yalancı güneştir bir kere, öyle yalancıktan doğar aldanışdır günü aydın sanmak. Son sözümdür hakim bey, mevzu böyledir işte Ben size öylesine anlattım dilime geldiğince Gel bir de bu illeti sor yüreğime O da bir başlasa anlatsa ne saydırdığını bu işin geçmişine geleceğine İşte o zaman sorarsın vicdanına, kendine Peki hırsızın hiç mi suçu yok diye... |