YOK DEYİP


Iralansa şu eriğin dalları
Yudumlansa çiçeğinden balları
Altın olsa bu dünyanın malları
Yoksulluğa boyun büktük çok deyip.

Halimize gülüp geçse uşaklar
Belimizi sıksa bile kuşaklar
Altımıza serilse de döşekler
Nefislere sabır ektik hak deyip.

Kalbimizden sökülmedi mühürler
Önümüzde doldu taştı zehirler
Hak olanda görülmezken sihirler
Gecelerde uyku çektik ak deyip.

Taştan taşa vursam bile başımı
Kaygısızca yiyemedim aşımı
Türlü tuzak bırakmazken peşimi
Eyvallaha yapışmadık yok deyip

Çoban Çeşme didişmekten yoruldu
Akıştıkça düşünceyle karıldı
Bu dünyada doğruluğa sarıldı
Sözü saldı eğri yoldan çık deyip
Benim kardeşim kimseyle didişmez ama milletin drerdini tasasını, varını yoğunu kendine dert edinir ciğerleride kebap gibi kavrulur .Yüreğine sağlık kardeşim yüreğinden döküylenler yüreğimizi yaktı. Allah razı olsun.Gerçek şiirler okumak hoş doluyor.