BİR VUSLATI BEKLERKEN

Bir vuslat beklerken bu gün
Ayrılık oldu aniden
Yandı yüreğimin başı
Ne gözlediğim yollar açıldı
Ne de beklediğim güller
Sonsuzluğa susamıştım oysa
Seni gördüğüm günden beri
Hüzün Baz gözlerinde

Bir derdin çaresi gülüm
Bin derde devadır derler
Oysa benim derdim
Sinemde açılır dolar yüreğime
Gözlerimden dökülür
Tükendi bitti sanar herkes
Oysa hep içimdeler

Sen avuçlarımda kadar yakın
Bir o kadar da uzaksın
Hiç anlayamadığım ayrılığın arkasından
Ne söyleyecek sözüm var
Ne de dayanacak özüm

Kapanmayan gönül penceremde
Kuşlar kanat çırpar
Dalarım engin sahillerine sevdanın
Bir deli rüzgâra yenik düşer saçlar
Hayat çekilmez deseler de inanma
Çekeriz ölene kadar

Parçalanmış hayallerin arasına
Anılar saklanır
Kireç kokan duvarlara yaslanırım
Bomboş dünyanın altında
Aslında dolu
Kibrit çakarım yakarım yanarım
Bir vuslatı beklerken bu gün

Nizami MERT