Nefes Alamıyorum...
Ruhumun bedenime işkence zamanı
Ne geldiyse başıma yeniden sevmekle başladı... Unutmak istedim kendimi ve deli kalbimi Hani yeminliydim ki sevmeye ve sevgiye Ve sevginin son damlasında yine !!! Aşkın kapısına geri döndüm Sadece hep ben mi... Acı çekmeye "mahkumum" Yine vuruldum Sevgi’nin kapısında Bir annenin evladını kaybetmiş gibi... Yüreğim kanıyor üşüyor ruhumun Umutsuzluğu. Umutsuzluk teselli neye yarar..!!! KALBİN ACI ÇEKTİĞİNDE VE HER NEFESTE ÖLDÜĞÜNDE... |