bu nasıl bir gitmek ey sevgili
hançerleyip bir gülüşü tam ortasından
ellrinin sıcaklığını tanımadan ellerim
soru işaretlerinden bir fırtınanın ortasına atıp
zemheri ayazı sözlerini döküp tenime
bu nasıl bir gitmek

ne çığlıklar yırtıldı gecelerimde bir bilsen
efkar kuşları kaparken ufkumu
küskünlüğüm dört mevsime değil
nasıl olsa ömrüme vura vura geçer zaman
şekilden şekile sokarken içimde sensizliği
bu nasıl bir gitmek

hasretin kalıbına dökerek ruhumu
gençliğimi gölgeme gömerek
bir çigan sarhoşluğuna boyayıp düşlerimi
bir susuşa teslim almak bir ömrü
bu nasıl bir gitmek

ahirine yandığımın zehirli güneşi
sunaklarına eşik taşı olmuşken yüreğim
bir hoyrat rüzgarla neşemi taşlara çalan amansızlık
bu nasıl bir gitmek
anlamadım, söyle
bu nasıl bir gitmek


ALİ RIFAT ARKU
04/01/2013
İSTANBUL