AYRILIĞIN MAVİ HÜZNÜ
Ne zaman,
Bir şarkı dinlesem, Bir şiir okusam sevmekten, sevilmekten yana Önce gözlerin geliyor aklıma. Bütün ışıklar sönüyor birden Karanlıklar içinde kalıyor Ankara Sonra kapım açılıyor usulca Gelip oturuyorsun yanıma Tenin tenime değiyor. İşte o zaman buz kesiyor. Elim ayağim. Ayrılığın Mavi hüznü Sarıyor bedenimi. Bedenim ruhuma dar geliyor. çırıl çıplak kalıyorum Taştan bir heykel gibi. Kendimden utanıyorum. Erdal kartal 2013 |