Biliyormusun!
Sensizliği taşırken yüreğim sokak kaldırımlarında
Siyah beyaz karelerde kayboluyorum
Geceyi sürüyorum gözlerime
Yokluğunla sardığım son sigaramdan
Bir nefes daha çekiyorum usulca içime
Denizin şımarık çocuğu yakamozlar çırpınıyor
Sanki ayaklarımın ucunda ve sen,
sanki kalbimin en ucra yerinde
namahrem duygularımın son noktasında
seni bir solukta olsa hissetmek istiyorum
yaşadığımız anıları yüklemek istiyorum benliğime
beyaz bir atın yelesinden tutup okşamak
yağmur olup yağmak,
ıslanmak,
hoyratça,
saçlarından tutup çekmek,
ateşli dudaklarından ölesiye öpmek,
hep o anı arzu etek,
seninle bütünleşmek,
hesap sormak yıllara,
neden, nerdeydiniz şimdiye kadar,
neden sakladınız sevgilimi; neden...!?
namahrem duyguların son noktasında,
seni bir solukta olsa hissetmek,
seninle acıları paylaşmak,
gözlerinin içine baka baka
dudaklarından doyasıya öpmek
mavi ırmağın karanlığındaki son ışığı yakalamak
denizin serin dalgalarına boğulmak
ve
hep senin kollarında demlenmek
başucunda gözlerimi kapamak,
hatta ölmek!
ne güzel olurdu bilirmisin...!
***
nedensiz bir sevgi
nedensiz bir aşk
kimsenin soluk almaya cesaret edemediği
en güzel aşk
seninle yaşanan aşk
tarihlerin yazmaya cesaret edemediği aşk
kleopatranın
aşt tanrısı zeusun yaşadığı
afrodid in kıskandığı
atenanın oklarıyla zehirlediği
apollonusun süt içinde boğulduğu aşk
teninde süt kokan
aşk fışkıran
memelerin ucu pembe pembe olan
aşk için ferman çıkaran
heredotun sevgilisi
akeleus’un aşkı
afroditin dudakları
persepolis’in tek kadını
napolyonun aşkı
senin aşkın yanında mum ışığı kadar sönük kalırdı sevgilim
mum ışığı kadar...
öyle bir aşkın sultanısınki sen
kelimelerle anlatılmaz’ki
kalbime girip hep orda kalsan
Huzur bulurum içimde olduğunu bilirsem...

cem
niğde/antalya
02.01.2013