Simsiyah bir boşluğa sarılan devasa kolların yorulduğunda
Mevsimi geçti deme, hevesim geçti de
Gitmek,
Nereye ?
Başka sadık bir gölgeye mi

Susmak büyük yalan
Ve susturmak
Büyük cinayet
Asil bir kölelik değil mi kendini inkar

Arkana bakmadan gittiğin o günden
Kayıp çakmağın kalır aklında sadece
Belki bir de,
Soğuk ve kaba eller

Bitti demekle bitmeyen o kadar çok şey var ki
Karanlıkta saklı
Kimi yaralar tez sarılırken
Unutma, kimi de tez yaralar

“Deliler ve ölüler”özlemezmiş derler ya, inanma

Üşüdükçe ateşe yaklaşan, yandıkça uzaklaşan
Uzaklaştıkça üşüyeni yakmaktan korkan
Tahtı kelepir kral

Mutlulukları ikinci el kraliçe
Dilenci duası günahkar dillerinde

Sen
Köhne ve batık gecelerin
Karabasanlı sabahlara uyanan kahini
Asaletli olsun, atma bir çukura canım diyenleri
Unutma, “iti öldürene sürütürler”
Vakti geldiğinde
Öp, çenesini bağla
Ellerinle göm...

Şiir:Simsiyah