"ö.ç.m" den Maniler (14)
Bahçeleri meşeli
Göğsü sümbül döşeli Mecnun gibi gezerim Bu sevdaya düşeli Yârimin adı Kader Kavuştur bizi kader Ben Kader’i almazsam Biter mi hiç bu keder Aklıma düştün bir an Ne olur beni bir an Sen buradan gideli Gönlüm harabe, viran Yâr yolunda yürürüm Bir dal gibi çürürüm Bugün işler yolunda Gel yiyelim bir dürüm (Bu mani ters bir mani oldu. Manide vurgu sonda yapılır, biz başlarda yaptık.) Gelsene benim kuzum Kalmadı tadım tuzum Ben de sana lâzımım Naza var mı ki lüzûm Bugün ayın on dördü Gezdiğimi kim gördü Bizim zalim komşular Başıma çorap ördü Yâre tavuk getirdim Rica minnet yedirdim Epey uğraştım ama Ona canım dedirttim Lapa lapa yağar kar Ben çekerim ah u zar Yârdan adam olurdum Üstüme yağsaydı yâr Serçe gelir hoş gelir Bahçeye bir renk gelir Serçeye taş atmayın Belki yarın da gelir Yâr derim, yanar dilim Yüreğim dilim dilim Onun için yaptırdım Allı güllü bir kilim Benim yârim inşaat Karta bakmaz körpe at Teneşir paklar bizi Aşkta edersek inat Ağaçların dalına Gel salına salına Bodyguardım ol yârim Al sen beni dalına Hakk’ı seven uludur Gönül gözü doludur Yârim Hakk’ı pek anar Gözleri hep suludur N’olacak benim hâlim Kalmadı hiç mecâlim Beni böyle yakanın Üstündedir vebâlim Yâr ararım her yerde Derman yok mu bu derde Yârim çâre olur mu Bana gönül verir de Allah’ım beni de gör Bak yârim yok, gözüm kör Yâri bana nasip et Kalmayayım bakar kör Geçti benim demlerim Boşa gitti yemlerim Yârim ellerin olmuş Oturmuş çay demlerim Bahçelerde pıtırak Gel beraber oturak Nikah masası olsun Bize artık son durak Atarsan bir ısırık Sanmaz seni pısırık Sonra onu kapmasın Yaban elden bir sırık Şu güzeller un eler Yesin sizi keneler Kızlar turşu mu olsun Bekletmeyin nineler Bahçelerde ısırgan Üstüme aldım yorgan Ben sadece okşarım Yârim ise ısırgan Başımda yeller eser Ağam bana söz keser Ben o kızı almazdım Olmasaydı bal şeker Sana gül deriyorum Önüne seriyorum Ben daha ne yapayım Kalbimi veriyorum Adnan ÜNAL "ö.ç.m" 102 |