ZAMANLA İNSAN
ZAMANLA İNSAN
Şu dünyaya geldik ana rahminden El bebek gül bebek sevilmedik mi? Atmış belki yetmiş yaşar tahminen Dönmek için geri verilmedik mi? Zaman akıp geçer bütün hayatın Koşacaktır senin özgür kır atın Gül eğlen çoş asmayasın suratın Kader ağı ile örülmedik mi? Varsın hırsı ile eller delirsin Onun bir gün namazını kılarsın Güç takadın bittiğini bilirsin Beyaz kefenlere dürülmedik mi? Bir yudum sevgiye muhtaç olursun Ya sokakta yada yurtta kalırsın Kimse bakmaz bir köşede ölürsün Kara topraklara serilmedik mi? Kader tuzak kurup yollara pussun Barışık ol eller varsın hep küssün Resuli’nin saçlarına ak düşsün Azda olsa diri görülmedik mi? ..........21/06/2012 Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman |