ÇOK SESLİKimin zembereğinden boşalmış Bu ıslak söylence Hangi çağdan kalma sevmeler yazılı Karton kapaklı günlüğün gizine. Masamın üzeri karmakarışık Tıpkı ruhum gibi Aklım gibi. Düzene sokmalıyım Yapabilirim biliyorum ama, Mani oluyor işte O, hiç eksilmeyen tadı dilimin Ve uçsuz bucaksız mayhoşluğu gecenin. Birden gözüm takılıyor Yarı açık çekmeceden aynaya yansıyana İki düğme Kaçırıyorum gözlerimi Korkuyor muyum ne? -saçmalık!- Ve işte ayna Gözlerimin rengi büyüdükçe büyüyor Sığmıyor odama. "ansızın, babamın alnı geliyor aklıma durgun bir denize benziyor bazen hayır hayır! engebeli bir arazi evet , doğrusuda bu üzüldüğü zaman ovalar beliriyor alnındaki kırışıklıklarda." İçimden sessizliği salık veriyorum aslında Yazıyorum zannetmesin kimse Bana bakıyorum O içimdeki sessizliğe Her sabah bıkmadan yeniden çiziyorum Bir gülüş dudaklarıma Bir mutluluk gözlerime Sonra dışarı çıkıyorum Eskileri hep o çekmeceye kilitliyorum Kalabalıktan korkuyor ruhum. ŞİİRİN |
zerrenin adı konmuşsacına dizelerine
orda deniz susuyor aşina varlığına
ama söyleme liman bilmezden geliyor
her adımlı söylenceleri
saygım ile şairem kutlarım ..