KORKULARDAN DOĞAN FİGAN
Ben seni sevdiğimi kendime haykırdım önce
Sonra şiirlere, sözcüklere, hecelere Hasretin düğüm düğüm düğümledi nefesimi Hele birde gönül gözüyle görünce seni Hece hece kazıdım adını karanlık gecelere Ben seni sevdiğimi kentlere haykırdım önce Sonra yollara, dağlara, yokuşa, düze Kimi zaman buldum sesimi kimi zaman kaybettim Hele bir de gönül gözüyle görünce seni Nakış nakış nakışladım Karadeniz’e Ve sonra duyulmaz oldu sesim Damlalardan silah yapmış harami Şemsiyem küçük geliyor mesafelere Ve seni sevdiğimi haykırdım yağmurlara Ben yokken ıslatmasınlar diye seni Sevgi gizli de yaşanır biliyorum Dünyaya haykırmanın bir anlamı yok Korkudandır tüm haykırışlar, figanlar Sen hiç yaşamamışsın belli Seni kaybetmenin korkularını İnsanı en hassas yerinden vuruyor Kurşun gibi anılar 30.12.2012/İstanbul İbrahim COŞAR |