“KOŞARDIM HEP KOŞARDIM”
“KOŞARDIM HEP KOŞARDIM”
Elimdeki vişneçürüğü çiçeklerle koşuyorum sokaklarda, Ve sevdiğim bütün renklere izin verdim göğe uçmaları için, Paletime kuş motifi resimler işledim, Gecenin uykusu ağırdı hep, Ben sabahları baş ağrısı çekerdim sensizlikten, Kalbim çarpıntıdan ne ümitler doğururdu, Ben nefesimi nebi kuyularda demlerdim, Derindi hep aynalarım, kısaydı aydınlık, Güneşi sırtlayıp kırlarda koşardım yine, Ağırdı gülüşlerin, biraz nem kokardı, Yağmurun mağruri ıslaklığında sensizlik orucu tutardım, Bozulmayı bekleyen… Gözler uyuyamazdı sesini duymak heyecanıyla, Tüm çiçekler Vivaldi olurdu, kulağımda akşam serenatları, Çıplak ayak koşardım sana, Üşüyen ellerimdi hep, sarılmayı bekleyen… Zümrüt yeşili şiirler yazardım bazen, Muskalarla gezerdim İstiklal caddesinde, Beni bırakmandan korkarak, Gezerdim durmadan çünkü sarhoştum aşkından… Koşardım hep Şems kollarına, Kâh Mevla’m olurdun, kâh günahım, Kâh bulutum olurdun, kâh yağmurum, Nereye baksam sen olurdu, Sağımda solumda karanlıktı, Koşmaktan muhaciriydim kalbimin… KEFaret-MG |