GALABETE YAREYARE gel solmadan has bahçenin gülleri felek örmeden dikenli telleri sineme dolanmadan yad elleri bülbül olup şu koynuma uç da gel gel sönmeden günün kızıl akşamı yeşil gözün döksün kanlı yaşımı bilirim gece tutarsın yasımı hilal ol uykularıma düşte gel gel tüm kapılarım sana açıktır her gülde birden çok diken saçıktır benim bağrım tüm bunlara kanıktır yaydır kaşın nazar okun at da gel gel hasret odun içimde sönmeden yaram içine şu ecel inmeden kara bahtım kaderime sinmeden kahpe felek zincirini kır da gel gel gör galabetin hali nicedir derdi her gecede yüz bin keredir sinemde o yürekse bir yaredir derde çare yare ilaç ol da gel galabet od : ateş. |