AYRILIK SESLERİBeni de götür Hayatımın çoğul yalnızlıklarını, geride bırakacağım kalabalıklarına... Sessizlik ayrılıktı Yummak gözlerini İlık bir mevsimden kuru ayaza, vurmak bedeni Sözleri içinde biriktirmek İsyana yatmaktı Sensizlik sessizlikti... Son dal sigaram, uçuk sarısı dudağımda Son şiirim gibi, parmaklarım arasında Soğuk ve yalnız... Meşe gölgesinde, kabuk bağladı alnım Yazgı denilen yâr/a Süregelen bir savaştı inkara Her soyunduğunda acıyan Kanamaktan bıkmayan yâr/a Koca bir yükçe, üstüne oturmuş aşk Ayrılık seslerinin b/eşiğinde Külfetten sıyrılmaya, gücü yok Zaman daralıyor İçimi parçalıyor sessizlik... Küçücük bir ışık kaynağı Özgür kalma sevdası Git gide büyüyor Oysa, iki yana açsa çığlığını Kaburgamı ikiye ayıran bir makasca Işığa doyacağım Ah! bu ayrılık Tetkikleri yeni tamamlanmış Yüksek ateş bir yalnızlığın, nekâhat döneminde Çoğul sayıklamalara gebe Tekil varlığını kabullenmeyi, güç kılıyor Beni de götür Hayatımın çoğul yalnızlıklarını, geride bırakacağım kalabalıklarına... Ah aşk! Ardına bakmadan gitmiş Yatalak bir kalp bırakarak Dört duvar arasında Nemli bir nefesle Gitmiş mi? Gitmiş. 16.12.12 NURGÜL OCAK SUSKULAR DRAMASINDA KÖR EZGİLER... |
Ardında yatalak bir kalp bırakarak
aşka ve ayrılığa dair şiirler yazılıyorsa aşkın sureti gitmiştir de kendisi duruyordur yürekte
Hüzündü, her daim aşkla d/olsun yüreğiniz kutluyorum kalemi sevgiyle kalın